Enerzijds wordt er vaak van mensen met Tourette gezegd dat zij zo gevoelig zijn. Dat zij alles wel tien keer zo intens aanvoelen als anderen. Anderzijds wordt er ook van velen gezegd dat zij zich zo moeilijk een beeld van een ander kunnen vormen en zich slecht in een ander kunnen verplaatsen. Hoe zit dat nu en... wat is het gevolg van dit alles?

Laat ik dit met een voorbeeld verduidelijken.

Een kind of volwassene met TS komt een kamer binnen waar zich iemand bevindt die boos en geïrriteerd is. Zonder dat er iets gezegd of gebeurd is voelt degene met TS direct sterk aan dat er een bijzondere sfeer is ('negatieve vibraties'). Maar hij of zij begrijpt niet waarom die ander zo is en waarom die sfeer er hangt.

Het blijkt nu dat iemand met TS dit dan vaak op zichzelf betrekt. Hij vraagt zich af wat hij zou kunnen gedaan hebben om deze situatie te veroorzaken. Dit maakt hem onzeker (hij is er zich immers niet van bewust dat hij iets verkeerd gedaan heeft). Bovendien is zijn hieruit (voor hem zelf logisch) voortvloeiend gedrag (schuldig? verwerend?) dan weer merkwaardig voor de ander.

Daarom is het voor personen met TS, nog veel meer dan voor anderen, zo belangrijk dat de dingen uitgesproken worden, zodat hij of zij kan begrijpen wat er wel of niet aan de hand is.

Dit is ook heel belangrijk voor ouders naar kinderen toe. Probeer het niet om iets voor ze te verbergen door het te verzwijgen want ze voelen toch dat er iets is. Niet uitspreken geeft bij jongeren met TS nog veel meer problemen dan bij anderen. Deze handicap is voor een aantal onder hen veel erger dan hun tics en verklaart ook een deel van hun gedrag. Daarom is het zo belangrijk dat dit aspect van het Tourette syndroom meer aandacht krijgt.