Vlaamse Tourette vereniging

Het blijkt dat de Tourette van mijn 14-jarige zoon zich uitgebreid heeft tot het domein van de dwanghandelingen. Alhoewel sommige van zijn gedragingen nog lichtjes amusant zijn en door toevallige omstanders als een grap of een spel zullen beschouwd worden, merk ik toch een toename in de frequentie en de tijd die hij spendeert aan het ordenen en rangschikken van voorwerpen, de manier waarop hij over het tegelpatroon van onze vloer loopt enz.

Het meest stoort het ons dat hij op een explosieve manier op zijn handen blaast. Dit is zo geweldig en luidruchtig dat ik er telkens van schrik. Welke medicatie wordt er meestal voorgeschreven wanneer de dwanghandelingen te uitputtend worden. Welke bijwerkingen, hebben ze op nog niet volgroeide jongeren?

Minstens 66% van de mensen met T.S. heeft op een bepaald moment in het leven last van O.C.B (obsessive-compulsive behavior=gedrag).

Zeker de helft hiervan wordt hierdoor ernstig gehinderd in het dagelijkse leven. Wanneer O.C.S. dergelijke proporties aanneemt, spreekt men van O.C.D.(obsessive-compulsive disorder=stoornis).

De beschrijving van de symptomen bij uw zoon kan op O.C.D. wijzen, maar vooraleer een nieuwe diagnose te stellen of nieuwe medicatie te geven, moet het volgende overwogen worden:

Indien de symptomen zich niet dagelijks voordoen, vervolgens niet meer dan 1 uur per dag in beslag nemen en het dagelijkse leven niet verstoren, dan kan het verstandig zijn om af te wachten. Ondertussen kan je een arts , vertrouwd met O.C.D., consulteren.
Gedrag zoals het blazen op de handen ligt op de grens tussen complexe tics en dwanghandeling. Dit onderscheid is belangrijk want medicatie voor O.C.D. zal niet helpen voor de tics.
Wanneer er plots een toename van symptomen is moet men nagaan of dit niet te wijten is aan ziekte (fysiek) of stress. Ook in dit geval: begrip tonen en afwachten.

Indien het echter wel degelijk om O.C.D. gaat is er een keuze aan medicatie. De nieuwe anti-depressiva: clomipramine (Anafranil), fluoxetine (Prozac), fluvoxamine , sertraline (Serlain), paroxetine (Seroxat), kunnen effectief zijn in de behandeling van O.C.D.

Clomipramine en fluoxetine zijn meer uitgebreid bestudeerd bij kinderen en zijn wellicht de eerste keuze. Proeven tonen aan dat zij het serotonine systeem in de hersenen activeren. De dosis moet langzaam opgebouwd worden, het kan enkele weken duren vooraleer het effect merkbaar wordt. Deze medicaties worden meestal goed verdragen; bijwerkingen kunnen zijn: slapeloosheid meer energie, motorische rusteloosheid, vermoeidheid en diarree. Meestal verbetert dit door de dosering aan te passen.