Toen ik klein was mocht NIEMAND weten dat ik Tourette had want ik was bang dat geen enkel kind dan nog met mij zou willen spelen, dat ze mij NOG MEER zouden pesten. Ze zouden mij misschien uit maken voor achterlijk of gek! Het was mijn geheim.

Maar toen sommige van mijn neefjes en nichtjes en ook kinderen uit de buurt er achter kwamen dat ik Tourette had wilden ze toch nog met mij spelen! Ik begon me toen af te vragen of ze op school misschien ook niet mijn vriend zouden blijven als ZIJ het wisten.

Toen heb ik het maar verteld en wat denk je? De meesten bleven gewoon met mij omgaan! Sommigen bleven, net als tevoren, gemeen en plaagden me, maar dat was minder erg dan vroeger omdat mijn andere vrienden nu voor mij opkwamen en me verdedigden! Ik voelde me ook veel beter vanbinnen, ik was niet meer één en al stress door het moeten inhouden van mijn tics.

Ik moest nu ook geen schrik meer hebben dat ze mij een 'zot' zouden vinden omdat ik tics had, want iedereen WIST nu dat ik TS had, en ik trok er mij niets meer van aan! Het was FANTASTISCH! Ik voelde mij GOED!

Mensen zien soms dat je wat 'raar' doet, maar ze weten niet waarom. Sommigen denken zelfs dat je met OPZET raar doet of dat je het LEUK vindt om zo te doen!

Wanneer mensen denken dat je 'raar' bent, weten ze niet hoe ze met je moeten omgaan of wat ze tegen je moeten zeggen. Meestal verkiezen ze dan om gewoon NIET tegen je praten.

Maar als je hen vertelt WAAROM je zo 'raar' doet, en ze beseffen dat wat je doet een NAAM heeft, dan willen ze wel met je praten. Wanneer je hen zegt dat je het helemaal NIET leuk vindt dat je dit hebt, dan begrijpen ze je beter en worden het dikwijls vrienden!

Nu dat ik volwassen ben ga ik naar scholen en praat ik met kinderen die TS hebben. Sommigen zijn dan wat zenuwachtig omdat ze - net als ik vroeger - denken dat anderen hen gaan laten vallen als het uitkomt dat ze TS hebben.

Maar je moet het jezelf gemakkelijk maken en praten over je TS, we hebben het al moeilijk genoeg!

Anderen hebben er geen idee van hoe frustrerend het is om TS te hebben en hoe kwaad, angstig en depressief het ons kan maken. Men vindt ons vaak vervelende lastpakken terwijl we juist heel goede mensen zijn die met een keihard probleem worstelen. We verdienen eigenlijk allemaal een prijs voor de ENERGIE die we elke dag weer moeten opbrengen om toch trachten te voldoen aan wat de buitenwereld van ons verlangt. Wij moeten nu eenmaal ONTZETTEND VEEL harder werken om een zelfde resultaat te bereiken als anderen.

Ik hoop nu dat ook JIJ beslist om in je klas over Tourette te praten of het door iemand anders te laten uitleggen - het zal JOUW leven OOK gemakkelijker maken!

Tot de volgende keer vrienden! Duncan.